Çocukla Oyun Bir Keyifdir, Mesai Değil

Oyun çocukların en önemli uğraşı ve hayatı tanıma, anlama şeklidir. Çocuk oyun yolu ile aslında o kadar çok şey öğrenir ve keşfeder ki, belki de bunları öğretmek adına fazladan çaba harcasak bu kadar etkili olmaz.

Çocuklar yalnız oynamaktan pek hoşlanmazlar. Yanlarında ya bir arkadaş, akran ya da anne babalarını isterler.

Çocuğun oyununa dahil olmak, onunla bu oyun yolculuğunu paylaşmak çok keyiflidir aslında. Oyunda önemli olan hem çocuğun hem de anne babanın keyif almasıdır. Bu nedenle oyuna bir iş, bir zorunluluk, çocukla geçirilen zorunlu zaman gibi bakmamak gerekir.

Oyunu çocuğun gözünde didaktik ( Öğretici) bir hale de getirmemek önemlidir. Amacımız çocuğumuza bir şeyler öğretmek, onun bilgi ve becerisi hazinesini geliştirmek olduğu zaman oyun amacından uzaklaşmaya başlar. Çünkü bu durumda bizler, oyun süresince ve sonunda çocuğumuzu neleri öğrenmiş neleri öğrenmemiş diye test etmeye başlarız. Önemli olan onun keyifli vakit geçirmesi değil, performansı olmaya başlar.

Bu durumda çocuk da anne baba da sıkılır ve oyun, oyun olmaktan çıkar.

Peki bunları ölmemek için neler yapmalıyız

• Çocuğunuz için yapılandırılmış oyun ortamları kurmayın. Salon, mutfak, hatta banyo oyun alanı olabilir
• Çocuğunuz sizin kurduğunuz ve belli hedefleri ve kazanımları olan oyunları oynamak istemez. Oyuna bir misyon yüklemeyin.
• Her zaman çocuğunuz sizi oyuna çağırmasın, siz de onu oyun oynamak için davet edin. Bu çocukların daha çok hoşuna gider.
• Oyun sırasında çocuğunuzun performans değerlendirmesini yapmayın. “Bunu yanlış yaptın, ben sana böyle mi öğrettim” gibi ifadeler yerine “Bunu böyle yapsak sence nasıl olur, Bir de böyle yapmayı deneyelim mi” gibi çocuğunuzun ufkunu açacak cümleleri seçmeye özen gösterin
• Amacımız mükemmel çocuğu yetiştirmek olmadığı için, oyunda hırslarınızın esiri olmayın. Unutmayın siz kazandığınızda ya da kaybettiğinde nasıl davranıyorsanız, çocuğunuz bu davranış şekillerini model alacaktır.
• Her oyunda illaki bir oyuncak ya da materyal kullanmak zorunda değilsiniz. Bazen sadece siz bile çocuğunuz için yerlidir. Sizin ve onun bedeni en güzel oyuncaktır aslında. Yerde yuvarlanmaca, beden hareketleri yapma, ayna önünde aynı hareketleri yapma gibi pek çok oyun çocukların çok hoşuna gider.
• Siz sadece oyun oynuyoruz sanırsınız ama aslında çocuğunuz söylediklerinizi, yaptıklarınızı adeta kaydeder. Bu nedenle ona doğru şekilde model olmaya özen gösterin.
• Oyun sırasında siz de keyif almaya çalışın. Çocuklar oyundan keyif alamayan yetişkinlerden hoşlanmazlar. Önce siz keyif alacaksınız ki, çocuğunuz da keyif alsın.
• Anaokulundan verilen ödev kağıtları, çocuğunuz için aldığınız kavram kitapları ile yapılan çalışmalar oyun değildir. Bunlar için harcadığınız zamanın dışında çocuğunuzla oyun oynamak için zaman ayırmanız gerekir.
• Çocuğunuz başka çocuklarla oynarken, onu gözlemleyin. Neler yapıyor, nasıl iletişim kuruyor, sorunlarını nasıl çözüyor. Çocuğunuzu tanımanın en iyi yolu budur.
• Çocuğunuz başka çocuklarla oynarken yenilebilir, itilip kakılabilir, dışlanabilir.  Bu davranışları kişiselleştirip üstünüze alınıp kendinizi ve çocuğunuzu savunmak için müdahale etmeyin. Bırakın çocuğunuz kendi sorunlarını kendisi çözsün. Bir çocuğun sorun çözme becerilerinin gelişmesi demek hayata 1-0 önde başlaması demektir.
• Çocukların oyun ihtiyacı hiç bitmez. Zaman olarak size uymayan zamanlarda bunu talep ederse onu ver bu ihtiyacını görmezden gelmeyin. “Şu anda işim var, bu işimi bitireyim seninle oynayacağım” şeklinde erteleme yapabilirsiniz. Ama verdiğiniz sözü de mutlaka tutun.
• En önemlisi de tüm bunları yapabilmek adına çocuğunuza zaman ayırın. “Kaliteli Zaman” dediğimiz kavramı hayatınıza dahil edin ve çocuğunuzla keyifli zaman geçirin.