Çocuklarda Güvenli Bağlanmayı Biliyoruz, Peki Güvenli Ayrılma Nedir ?
Güvenli bağlanma kavramı hayatımıza giren yeni kavramlardan birisi oldu. Sıklıkla kullanır olduk bu kavramı. Peki güvenli bağlanma nedir.
Güvenli bağlanma, özellikle 0-2 yaş döneminde anne ile çocuk arasındaki bağlanmadır. Çocuk dünyaya gelmiş olmasına rağmen, kendisini annesinin bir uzantısı olarak göremeye devam eder ve onu her zaman yanında ister. Annesi yanında iken çocuk mutlu ve huzurludur, annesi yanından uzaklaştığında ya da ayrıldığında kendini tehdit altında hisseder.
Güvenli bağlanma süreci esas olarak anne-çocuk arasında gibi görünse de, baba da bu sürecin içindedir ve olmalıdır.
Güvenli bağlanma kadar önemli bir diğer kavram da “Güvenli Ayrılma” kavramıdır.
Güvenli ayrılma kavramı çocuğun hayatına ilk aylarda girmeye başlar. Bunun ilk aşaması annenin işe başlama sürecidir. Sonrasında çocuğun kreşe başlaması, çocuğun yatağının ayrılması, aileye ikinci bir çocuğun gelmesi gibi olaylar bu sürecin devamını oluşturur.
Güvenli ayrılma sürecinde annenin özen göstermesi gereken bazı noktalar bulunmaktadır. Örneğin:
Anne, ev içinde de olsa bir odadan başka bir odaya giderken çocuğuna bilgi vermelidir. Ama bu bilgilendirme çocuğun kaygısını arttıracak düzeyde değil, sadece bilgi verme düzeyinde olmalıdır. Örneğin “Ben mutfağa gidiyorum, sen burada kal sakın korkma, hemen geleceğim, bir şey olursa seslen hemen gelirim” ifadesi yerine “Ben mutfaktayım, birazdan geleceğim” ifadesi yeterlidir.
Annenin işe başlama süreci de önemli bir aşamadır. Anne çocuğu üzülmesin ağlamasın diye sabahları ona görünmeden gizlice kaçıp gitmemelidir. Bu tutum, çocuğun güvenini daha çok sarsar ve kaygısını arttırır. Bunun yerine sabah çıkarken çocuğa nereye gittiği ile ilgili kısa bir bilgi vermesi gerekir. Bunu yaparken de “Ben işe gitmek zorundayım, çok üzgünüm, işim bitince hemen geleceğim, sakın ağlama, korkma” ifadesi yerine “Ben işe gidiyorum, akşam geri geleceğim, ben yokken sana anneannen bakacak” ifadesi daha sağlıklı bir ifadedir.
Çünkü çocuk için önemli olan anne yokken onun yanında kimin olacağı ve temel ihtiyaçlarının kimin tarafından karşılanacağıdır. Annenin “Korkma, ağlama” gibi söylemleri çocuğu rahatlatmaz aksine ortamda bir tehdit olduğu ve güvende olmadığı anlamına gelir.
Çocuğun kreşe başlaması da anne ile arasındaki bir diğer ayrılma evresidir. Kreşe başlamak çocuk için hayatında önemli bir dönüm noktası iken, annenin bazı tavırları ve söylemleri bu evreyi çocuk için daha zor bir hale getirebilir. “Kreşi sevdin mi, öğretmenini sevdin mi, orayı sevmediysen seni alalım mı, sana yine anneannen baksın mı” gibi ifadeler çocukta “Burası benim için yeteri kadar güvenli değil” algısı oluşturabilir.
Bu algı nedeniyle çocuğun kreşe uyum süreci olması gerekenden daha uzun sürer ve çocukta olumsuz bir okul algısı gelişebilir.
Anne çocuk arasında güvenli bir ayrılık sürecinin oluşabilmesi için, bu ayrılığa öncelikle annenin hazır ve istekli olması gerekir. Anne çocuğunun yatağını ayırmaya hazır değilse, anne çocuğunu memeden kesmeye hazır değilse, çocuk ne kadar hazır olursa olsun, annenin kaygılı tavrı bu süreci etkileyecektir.
Comments (6)
Oğlum bir yaşında ben yanındayken sorun yok ama ben ortamdan ayrılınca en çok beş dakika sonra anne demeye başlıyor ve odalarda beni arıyor pazartesi işe başlıyacam ve eşimle dönüşümlü bakacağız eşim tedirgin nasıl olacak diye bir tavsiyede bulunur musunuz
Merhaba Meryem Hanım. Çocuklar bu yaşlarda özellikle anneye karşı bu şekilde bağlılık geliştirebilirler. Burada önemli olan sizin anne baba olarak tavrınızdır. Çalışmaya başlayacaksanız sabahları çocuğunuza görünmeden kaçarak gitmeyin bu onun güvenini daha çok sarsar. Onunla vedalaşırken uzun uzun sarılmak ve “Gitmek zorundayım, ben de gitmek istemiyorum ama ne yapayım” gibi ifadeler yerine “Şimdi gidiyorum, işimi bitirince akşam geleceğim” gibi daha güven verici ifadeler kullanmaya çalışın. Akşam geldiğinizde de öncelikle çocuğunuza vakit ayırıp onu duygusal olarak doyurmaya çalışın.
Detaylı bilgi için web sitemiz içinde bulunan “Çalışan Annelere Öneriler” isimli makalemizi okuyabilirsiniz.
İyi günler dileriz.
Merhabalar. Oglum 21 aylik. Yaklasik 2 haftadir beni surekli dibinde istiyor. kendi kendine oyun oynarken birden aklina geliyorum hemen beni alip yanina oturtuyor, ben sandalyede o yerdeyse beni de yere istiyor vs. uzun zamandir ebeveynli oyun grubuna goturmek istiyorum. Mesela gecen gun bir okulu ziyaret ettigimizde kendi kendine oynadi herhangi bir sıkıntı olmadı. ama tabi benim aklimi kurcaliyor acaba oyun grubunu yanlis bir donemindemi düşünüyorum diye. yardimci olabilirmisiniz? tesekkurler
Merhaba Öznur hanım. Bahsettiğiniz davranışlar bu yaştaki çocuklarda görülebilecek davranışlar. Endişe etmenize gerek yok ama tedbirli olun. Bu davranışları pekiştirmeyin. Oyun grubuna başlamanızda bir sakınca olmaz. Anne çocuk oyun grubu olacağı için, siz de yanında olacaksınız. Güvenli bir şekilde sizden ayrılmayı öğrenecektir. Haftada 1 ya da 2 kez gidebilirsiniz.
İyi günler dileriz.
Kolay gelsin çocuğum 1 yaşında ve yaklaşık 6 aydır çalışıyorum . 15 gündür bakıcı değişikliğimiz oldu yeni bakıcımız tanıdık bi akraba ilk hafta bırakma konusunda sıkıntı yaşamadım bu son 2 3 gündür sabah beni bırakmak istemiyor. Elime yapışıyor ağlıyor dayanamıyorum onu öle görünce . Eve geldiğimizde de hep yanımda olmak istiyor afedersiniz lavaboya bile göndermiyor . Yanında olmam yetmiyor hatta kucağımda olmak istiyor . Sabah anlatıyorum işe gtceğimi onu teyzesine bırakcağımı öle çıkıyoruz evden ama bırakırken eve girmek istemiyor . Ne yapabilirim lütfen yardımcı olurmusunuz
Merhaba Özlem hanım, çocuğunuzun yaşı gereği bu yaşadığınız normal bir durum. Web siztemizde “Çalışan Annelere Öneriler”isimli bir yazımız var, sorularınızın cevaplarını bu yazıda bulablirsiniz.