Çocuk Eğitiminde Doğru Bildiğimiz Yanlışlar

Çocuk eğitimi söz konusu olduğunda, farklı görüşler ileri sürülmektedir. Bazı görüşler çocuğu merkeze alırken, bazı görüşler de anne babaların sert bir tavır içinde olmasını savunabilir.

Tüm bunlar göz önüne alındığında, doğrular ve yanlışlar birbirine karışmaktadır.

Peki doğru bildiğimiz yanlışlar nelerdir?

Her konuda çocuğun fikri alınmalıdır, bu çocuğun özgüveni için önemlidir

Çocukların fikrini almak ve onlara tercih hakkı sunmak önemlidir. Ancak bunu her konuda yapmaya kalkarsak, çocuk ailede karar veren kişi haline gelebilir. Çocuğun karar verebileceği şeyler olduğu gibi, karar veremeyeceği şeyler de olabilir. Örneğin bir çocuk alışveriş sırasında hangi renk kazak alacağına karar verebilir, ancak tatil için nereye gidileceğine, hangi marka araba alınacağına karar verme yetkisi çocuğa ait olmamalıdır.

Çocuklar başkalarının yanında hiç uyarılmamalıdır

Anne baba olarak çocuklarımıza belli kurallar koyarız ve bu kurallara her ortamda uymasını bekleriz. Eğer içinde bulunduğumuz ortama göre koyduğumuz kurallarda değişiklik yaparsak, evde uyarıda bulunduğumuz  bir davranış için, misafirliğe gittiğimizde uyarıda bulunmazsak, çocuklar bu boşlukları değerlendirmeye başlarlar. Çocukları farklı ortamlarda da uyarabiliriz, ancak bu uyarı onları başkalarının yanında rencide edecek kadar ağır olmamalıdır.

Çocuğun yanında kardeşi hiç sevilmemelidir.

Çocuklar için bir kardeşinin olması, onu kabul etmesi ve hayatına entegre etmesi kolay olmayabilir. Kardeş kıskançlığı çocuklar için olabilecek normal bir duygudur. Ancak çocuk, kardeşinin bundan sonra hayatında hep olacağı durumuna da alışmalıdır. Eğer anne baba çocuğun yanında kardeşi hiç sevmez ve kucağına almazsa, çocuğun kardeşe alışma süresi daha da uzayabilir. Önemli olan her iki çocuğu da yeteri kadar zaman ayırabilmektir. Kardeşi olan çocuğa “Papucun dama atıldı, artık en çok kardeşini seveceğiz” dememek bile yeterlidir.

Çocuğa “Hayır” demek doğru değildir, özgür büyümelidir

Çocuklar özellikle 0-3 yaş aralığında ben merkezci olurlar. Kendilerini dünyanın merkezinde görürler. Herkes onarlın tüm isteklerini yerine getirmek zorundaymış gibi davranabilirler. İstekleri yerine getirilmediği zaman da davranış problemleri sergileyebilirler. Gelişimsel olarak böyle bir özelliği olan 0-3 yaş çocuğunu hiç “Hayır” kullanmadan büyütmek, çocuğa yapılabilecek en büyük kötülüklerden birisidir. Anne babasından hayır kelimesini duymayan, kural ve sınır konulmayan çocuk, başka sosyal ortamlara girdiğinde ya da kreşe başladığında zorluklar yaşayabilir. Ona kural ve sınır koymaya çalışan yetişkinlere ve kreşteki öğretmenine karşı gelebilir, davranış ve uyum sorunları yaşayabilir.